ΔΙΑΤΡΟΦΙΚΕΣ ΕΠΙΘΥΜΙΕΣ

Είναι η προτίμηση κάποιας τροφής η κατανάλωση της οποίας θα μας προσφέρει ηδονή, ευχαρίστηση. Η επιλογή της τροφής δεν βαδίζει πάντα με την επιθυμία. Ένας διαβητικός π.χ. μπορεί να επιλέξει για επιδόρπιο ένα φρούτο αντί για γλυκό, λόγω της ασθένειάς του. Οι διατροφικές μας επιλογές καθορίζονται από 1) γενετικούς – κληρονομικούς παράγοντες  : Υπάρχουν πολλές επιστημονικές μελέτες που δείχνουν ότι η επιθυμία για κάποια είδη τροφής είναι καταχωρημένα στο γενετικό μας κώδικα. Τα συνηθέστερα είναι τα γλυκά, τα αλμυρά και  τα γαλακτοκομικά. Υπάρχουν γευστικές εμπειρίες που έχουν» καταγραφεί « στις αρχικές φάσεις της ζωής μας οι οποίες είναι ισχυρότερες σε νεότερες ηλικίες. Χαρακτηριστικό είναι ότι οι γυναίκες ενδίδουν πιο εύκολα στις γλυκές γεύσεις . 2) Περιβαλλοντικοί παράγοντες : α) Η μίμηση: Το μικρό παιδί αρέσκεται σε τροφές που αρέσουν και στους γονείς του, ειδικά στη μητέρα του. β) Κάλυψη φυσιολογικών αναγκών :Όλοι έχουμε αισθανθεί  « ειδική πείνα « με κάποιο τρόφιμο που γνωρίζουμε ή διαισθανόμαστε κάποιο θρεπτικό στοιχείο που μας λείπει. γ) Αναζήτηση νέων γευστικών εμπειριών : Να γνωρίσουμε διεθνείς κουζίνες π.χ. γαλλική, ασιατική, ιταλική κ.τ.λ. δ) Νεοφοβία :Ο άνθρωπος δύσκολα θ΄ αποφασίσει να δοκιμάσει μια τροφή για την οποία δεν ξέρει τίποτε. Αν τη δοκιμάσει και του αρέσει θα την καταχωρήσει στις πρώτες επιλογές . ε) Βιολογική επίδραση τροφών  : Αν ένας άνθρωπος  καταναλώσει τροφή και αισθανθεί καλά θα συνεχίσει να την καταναλώνει, αν όμως δημιουργηθεί δυσάρεστο συναίσθημα ή νόσος δεν θα τη δοκιμάσει ξανά ( νευρικός συνειρμός ). ζ ) Κοινωνική και συναισθηματική επίδραση: Αν βρεθούμε σε κάποιο event « ξαφνικά «  αρέσουν σε όλους τα κοκτέιλς ή οι σαμπάνιες, αν προσφέρουμε σε ένα παιδί ένα τρόφιμο με τρυφερό τρόπο η προτίμηση του παιδιού για το συγκεκριμένο θα ισχυροποιηθεί. η) Τεράστια βιομηχανία της διαφήμισης. Αυτή τελικά επιβάλλει τις διατροφικές μας προτιμήσεις.